Rumen asidozunun halk arasında bilinen adı; yem çarpmasıdır. Yem çarpması, kesif yemlerin yani fabrika yemlerinin arpa, buğday, mısır gibi tahılların daha doğrusu nişasta ve şeker olarak zengin yem maddelerini hayvanlara birdenbire ve aşırı miktarda verilmesiyle ortaya çıkan bir durumdur.
Sığırların veya geviş getiren diğer hayvanların işkembelerinde trilyonlarca sayıda mikrop yaşar. Bu mikroplar, aldıkları yemleri hızlı bir şekilde parçalarlar. Bu parçalanma sonucunda; özellikle tahıl tüketiminin sonucu olarak yüksek miktarda asit oluşur. Asitlik durumunun belli bir oranı geçmesi durumunda rumen asidozu, rumen asitleşmesi, işkembe asitleşmesi ya da halk arasında daha yaygın kullanım anlamıyla yem çarpması rahatsızlığı ile karşılaşılır.
Yem çarpmasının en önemli belirtisi, ishaldir. Birdenbire hayvanda çok süratli su gibi bir ishal başlar. Bazen ilk başta kabız gibi olur, daha sonra su gibi ishale dönebilir. Diğer ikinci belirtisi, özellikle hayvanların sol açlık çukurluğu yani işkembenin bulunduğu tarafın şişmesidir. Hatta bazen ileri durumlarda iki tarafta şişme de gözlemlenebilir. Hafif belirtiler olarak ise yemden kesilme, eskisi gibi yememe ve iştahın düşmesi, yem çarpmasına örnektir. Özellikle besinin son dönemlerinde bunlar, çok karşılaştığımız bir durumdur.
Hayvanlarımızı yem çarpmasından korumak için kesif yemlerce zengin beslemede kullanacağımız ham maddelerin işkembedeki çözünebilirlik süratlerine dikkat etmek gerekir. Tahıllar veya nişasta kaynakları, çok ince öğütülmeden verilmelidir. Sodyum bikarbonat, magnezyum oksit, potasyum karbonat gibi çeşitli asitleşmeyi ortadan kaldırıcı yem katkı maddelerini kullanarak veya bunlara benzer başka ürünler katarak da yem çarpmasını belli bir oranda engelleyebiliriz.
