Sığırlarda su tüketimi; tüketilen yem miktarı ve özellikleri, hava koşulları, süt verimi ve laktasyon dönemi gibi faktörlere göre değişim göstermektedir. İneklerde su tüketim miktarı, tüketilen kuru maddenin yaklaşık 4-6 katı olarak bilinir. Suyun yaşamsal önemi dışında, yetersizliği doğrudan verim üzerinde etki etmektedir. Bu nedenle, ahır içinde tüm hayvanların her daim kolayca ulaşabileceği suluklarda temiz ve taze su bulundurulmalıdır.
Uzun lifli karbonhidratlar, geviş getirmeyi uyarırlar ve sindirim kanalından geçişi düzenlerler. Lifsiz karbonhidratlar, hayvanların enerji gereksinimlerini karşılamak üzere esansiyal yağ asitleri kaynağı olarak kullanılabilirler.
Yem maddelerinin ham protein kapsamında; geviş getiren hayvanlardaki azotlu maddelerden ve işkembedeki mikro organizmalardan protein üretiliyor olsa da yüksek verimli ineklerde işkembede üretilen protein miktarı, gereksinimin tümünü karşılayamayabilir. Bu durumda rasyonda işkembede parçalanmayan protein oranının % 6 veya daha üzerinde olması beklenir.
Makro mineraller ve mikro mineraller olarak ikiye ayrılır. Makro mineraller arasında sodyum, potasyum, kalsiyum, fosfor, klor, kükürt ve magnezyum sayılabilirken, mikro mineraller arasında da demir, iyot, selenyum, krom, manganez, bakır, çinko ve bor bulunmaktadır.
Vitaminler; büyüme, sağlık, üreme ve süt verimi için gereklidirler. Süt sığırları; A, D, E, K ile C ve B vitaminlerini almaya ihtiyaç duyarlar.
